Często na spotkaniach Klubu Dyrektorów Finansowych „Dialog” http://kdfdialog.org.pl/, zwłaszcza tych odbywających się w ramach programu Cyfrowy Fiskus, omawiając sprawność fiskusa w gromadzeniu i przetwarzaniu danych o podatnikach, dochodzimy do wniosku, że gdyby fiskus zechciał się podzielić w biznesem wynikami przynajmniej niektórych swoich analiz czy częścią informacji, mógłby pozytywnie i prorozwojowo wpłynąć na rynek, na gospodarkę.
Właśnie zauważyliśmy intencję takiego działania w projekcie ustawy dotyczącej zatorów płatniczych.
Warto – nie tylko z tego powodu 😊 – zwrócić uwagę na ten projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia zatorów płatniczych. Zakłada m.in. wprowadzenie w podatkach dochodowych tzw. „ulgi na złe długi” . Wprowadza także kolejny obowiązek raportowy, czyli kolejne dane wędrująco fiskusa, ale tym razem chce się nimi podzielić z podatnikiem.
Nowe regulacje przewidują obowiązek raportowania praktyk płatniczych przez największych podatników CIT (grupy kapitałowe i firmy, których dochód przekracza rocznie 50 mln euro). Podatnicy ci będą zobowiązani do składania Ministrowi Przedsiębiorczości i Technologii corocznych sprawozdań o stosowanych przez siebie terminach zapłaty. Sprawozdania mają być publicznie dostępne (pierwsze w 2021 r. za 2020 r.), tak aby kontrahenci mieli możliwość oceny realizacji zobowiązań oraz ryzyka wchodzenia z relacje biznesowe z tymi podatnikami.
Wyjaśnienia dotyczące tego planowanego przepisu przygotowali dla nas eksperci firmy Doradztwo Podatkowe WTS&Saja, partnera programu Cyfrowy Fiskus.
Zgodnie z założeniami Projektu, w ramach tzw. „ulgi na złe długi”:
- wierzyciel będzie uprawniony do zmniejszenia podstawy opodatkowania lub zwiększenia poniesionej straty podatkowej o zaliczoną do przychodów należnych wartość wierzytelności, która nie została uregulowana lub zbyta, a
- dłużnik będzie zobowiązany do zwiększenia podstawy opodatkowania lub zmniejszenia poniesionej straty podatkowej o zaliczoną do kosztów podatkowych wartość zobowiązania, które nie zostało uregulowane lub zbyte.
Korekty z tytułu nieuregulowanych zobowiązań i wierzytelności będą dokonywane w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie, przy czym będą one wpływać już na wysokość podstawy opodatkowania uwzględnianej przy wyliczaniu wysokości należnych zaliczek za okres rozliczeniowy, w którym upłynął wspomniany termin 90 dni.
Jednocześnie Projekt nowelizuje ustawę o terminach zapłaty w transakcjach handlowych. Zgodnie z założeniami, w przypadku gdy dłużnikiem zobowiązanym do zapłaty za towary lub usługi jest duży przedsiębiorca, a wierzycielem jest mikroprzedsiębiorca, mały przedsiębiorca albo średni przedsiębiorca, to termin zapłaty określony w umowie nie będzie mógł przekraczać 60 dni, liczonych od dnia doręczenia dłużnikowi faktury lub rachunku. Ustawodawca zastrzegł, iż w przypadku, gdy strony ustalą termin płatności z naruszeniem niniejszego przepisu, dla celów tzw. „ulgi na złe długi” przyjmuje się jako termin zapłaty wspomniany termin 60 dni.
Ponadto, w celu zastosowania tzw. „ulgi na złe długi” będą musiały zostać spełnione łącznie następujące warunki:
- dłużnik lub wierzyciel, na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego dzień złożenia zeznania podatkowego, nie będzie w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego, postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
- od daty wystawienia faktury (rachunku) lub zawarcia umowy dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym została wystawiona faktura (rachunek) lub została zawarta umowa, a w przypadku, gdy rok kalendarzowy, w którym wystawiono fakturę (rachunek) jest inny niż rok kalendarzowy, w którym zawarto umowę – gdy nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku kalendarzowego późniejszej z tych czynności;
- transakcja handlowa zawarta została w ramach działalności wierzyciela oraz działalności dłużnika, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Jeżeli po dokonaniu korekt w ramach tzw. „ulgi na złe długi”:
- należność zostawanie uregulowana (lub zbyta) – wierzyciel będzie miał obowiązek korekty odwracającej w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana (zbyta);
- zobowiązanie zostanie uregulowane – dłużnik będzie miał prawo do korekty odwracającej w rozliczeniu za okres, w którym zobowiązanie to zostanie uregulowane.
Powyższe regulacje nie będą miały zastosowania do transakcji handlowych dokonywanych między podmiotami powiązanymi.
Projekt został uchwalony przez Sejm. Zgodnie z założeniami Projektu, tzw. „ulga na złe długi” w podatkach dochodowych ma wejść w życie od 1 stycznia 2020 r.
Jednocześnie przypominamy, że od 1 stycznia 2020 r. podatnicy utracą prawo do rozpoznania wydatków w kosztach podatkowych w przypadku, gdy wartość transakcji przekracza 15 tys. zł a płatność zostanie dokonana na rzecz podatnika VAT przelewem na rachunek inny niż wskazany w Bazie Podatników na dzień zlecenia przelewu.