Dla podatników, których rok podatkowy jest równy rokowi kalendarzowemu, z dniem 1 stycznia 2022 r. przestał obowiązywać kontrowersyjny przepis art. 15e ustawy o CIT. Przepis ten nakazywał limitować koszty świadczeń niematerialnych (np. z tytułu usług doradczych, badania rynku, reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, licencji) do wysokości 3 mln zł + 5% tzw. „podatkowej EBITDA”. Koszty zakupu świadczeń przekraczające w roku podatkowym ten limit podlegały wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów. Koszty nieodliczone w danym roku podatkowym mogły być odliczane od przychodów w kolejnych 5 latach podatkowych na zasadach określonych w uchylonych przepisach oraz w ramach obowiązujących w danym roku limitów kosztów.
Ustawodawca kierując się ochroną praw nabytych zagwarantował przedsiębiorcom posiadającym nierozliczone nadwyżki kosztów limitowanych z poprzednich lat podatkowych prawo do ich odliczenia, ale w zakresie i na zasadach określonych w uchylonym przepisie art. 15e ust. 9 ustawy o CIT.
Przepis przejściowy został sformułowany tak niefortunnie, że pojawiły się różne odmienne stanowiska co do rozliczania nadwyżek kosztów niematerialnych z lat ubiegłych (2018-2021).
Analiza najnowszych interpretacji indywidualnych pokazuje, że Dyrektor KIS racjonalizuje podejście do tematu rozliczania nadwyżek kosztów świadczeń niematerialnych z lat ubiegłych. Zdaniem Dyrektora KIS odliczenie nadwyżek kosztów świadczeń niematerialnych powinno być dokonywane do wysokości obowiązującego w roku podatkowym „hipotetycznego limitu” w wysokości 3 mln zł + 5 % tzw. „podatkowej” EBITDA (interpretacja indywidualna z dnia 15 września 2022 r. sygn. 0111-KDIB1-2.4010.505.2022.1.AK).
Jeżeli natomiast chodzi o odpowiedź na pytanie, czy na potrzeby odliczenia należy również brać pod uwagę koszty świadczeń niematerialnych ponoszonych od 1 stycznia 2022 r., Dyrektor KIS przychyla się do stanowiska wnioskodawców, że koszty bieżące jako niepodlegające już limitowaniu nie muszą być brane pod uwagę dla ustalenia czy „hipotetyczny limit” został przekroczony w danym roku podatkowym (np. interpretacja indywidualna z 20 września 2022 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.486.2022.1.BJ).
Informacje uzyskane dzięki Doradztwo Podatkowe WTS&Saja