W interpretacji Dyrektora KIS z dnia 15 grudnia 2020 r., sygn. 0115-KDIT2.4011.739.2020.1.RS organ podatkowy wypowiedział się w kwestii opodatkowania ekwiwalentu za zużycie internetu i energii elektrycznej. W związku z pandemią koronawirusa, pracodawca polecił swoim pracownikom wykonywanie pracy zdalnej. Pracodawca rozważał wypłatę dodatkowych świadczeń w postaci ekwiwalentu w wysokości 100-150 zł za korzystanie z prywatnego łącza internetowego, zwiększonego zużycia energii elektrycznej oraz ogrzewania pod warunkiem, że pracownik co najmniej 60% swojego wymiaru czasu pracy w miesiącu będzie pracował zdalnie. Pracownicy nie będą zobligowani do udokumentowania oraz kalkulacji wydatków. Zdaniem wnioskodawcy powyższe świadczenie stanowi przychód, natomiast przychód ten powinien być zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o PIT jako ekwiwalent pieniężny za używane przez pracowników przy wykonywaniu pracy narzędzia, materiałów lub sprzętu, stanowiących ich własność.
Dyrektor KIS zgodził się, że od tego rodzaju świadczenia nie będzie obowiązku poboru zaliczek na PIT, jednak z innych względów. Zdaniem organu podatkowego, zgodnie z art. 3 ust. 4 ustawy związanej z przeciwdziałaniem COVID-19, narzędzia i materiały potrzebne do wykonywania pracy zdalnej oraz obsługę logistyczną pracy zdalnej zapewnia pracodawca. Zapewnienie to może mieć charakter rzeczowy, jak i wypłatę świadczenia za używanie własnych materiałów i narzędzi pracownika. Zdaniem Dyrektora KIS, niezależnie od formy świadczenia na gruncie przepisów ustawy o PIT, otrzymane przez pracownika świadczenia nie stanowią przychodu w rozumieniu tej ustawy.
Wiadomość przygotowała firma KPMG.